Wnętrze

Główny ołtarz wykonany z drewna, pozłacany. W środkowym polu znajduje się obraz przedstawiający Chrystusa na krzyżu, pod którym klęczy rozpaczająca św. Maria Magdalena. Po obu stronach kolumny, ustawione pod kątem i rzeźby: Matki Boskiej i św. Jana. W zwieńczeniu widnieją narzędzia Męki Pańskiej, pelikan - symbol ofiarnej śmierci oraz głowa Chrystusa na tle chusty św. Weroniki. U podstawy można zauważyć niewielkie rocaillowe ornamenty. Ołtarz datowany jest na wiek XVIII wiek.

Ołtarz boczny posiada kolumny zwrócone pod kątem oraz pilastry, przykryte rozbudowanym gzymsem. W środkowym polu znajduje się obraz Matki Boskiej Dobrowodzkiej. Madonna z Dzieciątkiem przedstawiona jest na obłoku, po obu stronach klęczą szlachcic i szlachcianka, a za nimi włościanie. Podobnie jak główny, ten ołtarz również jest zrównoważony w kompozycji i dosyć oszczędny w detale. Wykonany został w XVIII wieku.

Równocześnie z ołtarzem powstała ambona z obrazem Chrystusa wśród apostołów. Nad łukiem tęczowym, łączącym nawę główną z prezbiterium, barokowy krucyfiks. Na chórze rokokowe organy, niestety w stanie rozkładu. Słynnym zabytkiem tego kościółka jest kamienna późnogotycka chrzcielnica z herbem Habdank, obecnie jest w renowacji. Znane jest również renesansowe epitafium oraz marmurowa płyta nagrobna Jana Boboli. Kamienne popiersie wmurowane jest w filar między nawami.

Oprócz tego w kościele znajduje się rzeźba Matki Boskiej, marmurowe i wapienne tablice pamiątkowe późniejszych donatorów. Z najnowszych dzieł można również wymienić miedzianą drogę krzyżową oraz obrazy Czarnej Madonny i Jana Chrzciciela.

Dobudowana nawa boczna otwiera się do głównej półkolistymi arkadami. Artykulacja wykonana za pomocą masywnych filarów. W nawie głównej widzimy sklepienie sieciowe, charakerystyczne dla późnego gotyku. Ozdobione jest zwornikami z herbami Łodzia, Doliwa, Jastrzębiec, Dębno oraz Ślepowron. W prezbiterium – sklepienie krzyżow-żebrowe, z ciekawymi wspornikami. Nawa boczna posiada sklepienie kolebkowo-krzyżowe.

Również chór wsparty jest na sklepieniu kolebkowo-krzyżowym. Przestrzeń pod chórem łączy się z nawą główną za pomocą arkad półkolistych w części centralnej, oraz zakończonych łukiem ostrym po bokach. Na parapecie chóru: płaskorzeźbione kartusze z herbami Łodzia, Poraj oraz Warnia. Artykulacja za pomocą kolumn.

Na południowej i północnej nawie wąskie, wysokie okna zakończone pełnym łukiem. Warto zwrócić uwagę na wczesnorenesansowy portal prowadzący z prezbiterium do zakrystii, zwieńczony gzymsem, na którym również widać herb Poraj, oraz drugi, nieczytelny.

Przekonaj się, co ciekawego można zobaczyć w okolicy Dobrowody »